Już nasi pradziadowie mawiali, że herbaty na przeziębienie są najlepsze. Wykazują działanie rozgrzewające i napotne, a dodatkowo umożliwiają usuwanie toksyn z organizmu. Z tego powodu zalecane są do picia podczas przeziębienia niezależnie od tego, czy podjęliśmy leczenie środkami farmakologicznymi. W profilaktyce i leczeniu przeziębienia, grypy czy zapalenia gardła stosowana jest dzika róża. W natłoku produktów reklamowanych w mediach w okresie jesiennych infekcji dróg oddechowych często nie wiemy, co jej zawdzięczamy.
Dzika róża to najlepsze naturalne źródło witaminy C, najczęściej używany jesienny owoc w medycynie ludowej, który doradzał swoim pacjentom już wielki Hipokrates. Szacuje się, że w Europie dzika róża pojawiła się ok. 800 roku p.n.e. Roślina, z której wytwarza się najlepsze herbaty na odporność, jest bogatym źródłem witaminy C, niezbędnej dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. Dzika róża wspomaga odporność przez pobudzanie naturalnych mechanizmów obronnych organizmu i zapobieganie wielu chorobom cywilizacyjnym.
Na co jest dobra herbata z róży?
Mamy jesień, a wraz z nią początek sezonu infekcji. Objawy przeziębienia utrudniają codzienne funkcjonowanie i obniżają ogólne samopoczucie. Dlatego, gdy dopada nas przeziębienie i spadek odporności, warto wspomóc organizm w walce z wirusami herbatą z dodatkiem przypraw i owoców. Jaka herbata jest dobra na przeziębienie?
Z pewnością znakomita na przeziębienie jest herbata z dzikiej róży, co wielokrotnie wypróbowali na sobie nasi przodkowie. W Polsce występuje ponad dwadzieścia gatunków tej rośliny, ale najczęstszą odmianą jest róża pomarszczona. Spotyka się ją niemal wszędzie – w parkach, na brzegach lasów, w ogrodach, przy drogach. Okres dojrzewania owoców trwa od sierpnia, ale utrzymują się one na gałązkach aż do zimy. Warto zbierać kwiaty w momencie kwitnienia i odłożyć je do wysuszenia. Cenne są też suszone liście, które doskonale nadają się do sporządzenia herbatki.
Niektóre polskie odmiany dzikiej róży zawierają nawet 3 g witaminy C w 100 g napoju, czyli sto razy więcej niż owoce cytrusowe i dziesięć razy więcej niż w czarna porzeczka. Roślina jest bogata również w inne witaminy i substancje prozdrowotne, w tym witaminy A, E, B1 i B2, kwas foliowy, garbniki oraz pektyny. Oprócz wzmacniania naturalnych funkcji odpornościowych organizmu dzika róża wykazuje dobroczynne działanie w przypadku zbyt wysokiego ciśnienia, schorzeń serca oraz wątroby.
Preparaty z owoców dzikiej róży pomagają we wzmacnianiu naczyń krwionośnych, leczeniu reumatyzmu oraz przy dolegliwościach układu pokarmowego. Dzika róża bywa pomocna przy schorzeniach nerek, gdyż ma działanie moczopędne i oczyszczające. Wpływa na ogólne samopoczucie psychiczne, czyli uspokaja, ułatwia zasypianie, redukuje napięcie i pomaga radzić sobie ze stresem. W liściach krzewu dzikiej róży znajdują się flawonoidy o działaniu antynowotworowym.
Liczne witaminy zawarte w roślinie działają pozytywnie na układ pokarmowy. Ułatwiają trawienie, mogą chronić przed szkorbutem. Regularne stosowanie owoców może zapobiec osteoporozie wynikającej ze stresu oksydacyjnego. Dzięki suplementacji dzikiej róży pomagamy naszej skórze i paznokciom. Roślina działa antyoksydacyjnie i pozwala zachować młody wygląd na dłuższy czas. Dzika róża wpływa również na regulowanie poziomu cukru.
Kto nie może pić herbaty z dzikiej róży?
Ze względu na zawartość rugosyny E dzikiej róży powinny unikać osoby po zawale serca, gdyż może to prowadzić do zakrzepów krwi i kolejnego ataku serca. Podobnie jest w przypadku zakrzepicy żył głębokich oraz przebytego zatoru płucnego. Pacjenci zmagający się z kamieniami nerkowymi powinni suplementację skonsultować z lekarzem. Wysokie stężenie witaminy C może doprowadzić do samoistnego wydalenia kamieni.
Dzikiej róży powinny unikać osoby z zaburzeniami związanymi z przyswajalnością żelaza (hemochromatoza, niedokrwistość). Duża ilość witaminy C w owocach róży wpływa na większą wchłanialność tego składnika. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, biegunka), zmęczenie, ból głowy czy zaburzenia snu. Czasem pojawiają się reakcje alergiczne.
Czy można zrobić herbatę ze świeżej dzikiej róży?
Czy można pić herbatę z płatków róży? Surowcem leczniczym dzikiej róży są tzw. owoce rzekome oraz płatki kwiatów. Płatki róży zawierają wiele cennych i rzadkich pierwiastków oraz związków mineralnych, flawonoidów, olejki eteryczne, karoteny i witaminy. Wystarczy, że zalejesz je wrzątkiem i odczekasz kilka minut aż do całkowitego zaparzenia. Wyróżniają się słodko-kwaśnym smakiem i delikatnym różanym aromatem. Płatki są jadalne i można je spożywać w formie surowej. Suszone płatki służą także do dekoracji deserów, koktajli czy sałatek.
Owoce krzewu dzikiej róży są czerwone, błyszczące i jajowate. Wewnątrz zawierają nasiona i dość ostre włosy. Podczas przygotowywania herbaty dobrze jest o tym pamiętać i w razie przekrojenia owocu na pół trzeba odcedzić napój przez drobne sito. Pestki dzikiej róży nie są produktem trującym, ale przed sporządzaniem przetworów lub herbatki zaleca się ich usunięcie ze względu na późniejszy smak i konsystencję produktu.
Po zebraniu owoców z krzewu na początek zmiażdż cały owoc za pomocą wałka moździerza. Wsyp około dwie łyżki stołowe tej pulpy do pół litra wrzącej wody i pozostaw do zaparzenia na 15 minut. Po odcedzeniu gotowy napój można dosłodzić miodem.
