Czarna,
zielona,
czerwona, biała, niebieska, fioletowa, z owocami, przyprawami, płatkami kwiatów, a nawet dodatkiem czekolady. O czym mowa? Rzecz jasna o herbacie czyli jednym z najpopularniejszych napojów na świecie. Nie ma w tym jednak nic dziwnego zważywszy na fakt, że to właśnie herbacie przypisuje się liczne właściwości prozdrowotne. A jeśli już o właściwościach herbaty mowa to warto dodać, że zdecydowana większość z nich zbadana została w Chinach czyli miejscu narodzin tego niezwykłego napoju. I choć to właśnie tam stworzona została kultura parzenia i picia herbaty, to jednak zdecydowana większość osób kojarzy herbatę nie z Chinami, a z… Wielką Brytanią. W końcu któż z nas nie słyszał o angielskiej
tradycji five o’clock? Co ciekawe, wyłącznie nieliczni zdają sobie sprawę z faktu, iż jest to jedynie szczyt góry lodowej zwyczajów związanych z piciem herbaty na wyspach. Jak zatem wygląda spożywanie opisywanego napoju w Anglii? Czy Irlandczycy równie chętnie sięgają po filiżankę tego niezwykłego wywaru?
Five o’clock czyli zwyczaje Anglików
Ogromną rolę w historii herbaty odegrała
Katarzyna Berganza czyli księżniczka portugalska i małżonka Karola II Stuarta w jednym. To właśnie dzięki niej herbata zyskała tak wielkie grono miłośników. Nic zatem dziwnego, że filiżanka gorącego naparu szybko stała się symbolem najwybitniejszych i zarazem najbogatszych mieszkańców Anglii. Co ciekawe, to wcale nie wspomnianej Katarzynie Berganzie przypisywane jest powstanie słynnej tradycji five o’clock. Jak się bowiem okazuje,
autorką popołudniowych herbatek była Anna Maria Russel czyli księżna Bedford. To właśnie ona wprowadziła zwyczaj popołudniowego picia herbaty, do której podawano przekąski pod postacią słodkich wypieków. Naturalnie opisana herbata po angielsku (sposób podawania) do dziś cieszy się sympatią wyspiarzy.
Herbata po angielsku – przepis
Opisując angielskie tradycje związane ze spożywaniem herbaty nie sposób pominąć samego procesu przygotowywania napoju. Jak się bowiem okazuje, wyspiarze – w odróżnieniu od nas – nigdy nie sięgają po czysty wywar. Prawdziwa herbata po angielsku ma postać tak zwanej bawarki. Podawana jest zatem z dodatkiem mleka. Warto dodać, że ogromne znaczenie odgrywa kolejność dodawania poszczególnych składników.
Najpierw należy wlać do filiżanki mleko, a dopiero później zalać je herbatą. Podobno wyłącznie ten sposób gwarantuje uzyskanie wyjątkowego smaku i aromatu.
Cup of tea czyli irlandzka miłość do herbaty
Irlandczycy kochają herbatę. Tutaj pija się ją dosłownie o każdej porze dnia i nocy. Dowód? Otóż przeciętny Irlandczyk wypija w ciągu roku aż 3,22 kg herbaty. Dla porównania dodajmy, że statystyczny Polak spożywa jej niemalże cztery razy mniej. Miłość do tego szlachetnego napoju zaznaczana jest praktycznie na każdym kroku. Gdy mieszkaniec Zielonej Wyspy chce podkreślić jak bardzo był zajęty mówi
„i didn’t even manage to have a cup of tea” czyli „nie miałem nawet czasu, żeby napić się herbaty”. Jeśli coś nie przypadnie mu do gustu powie natomiast
„it’s not my cup of tea” co znaczy „to nie jest moja filiżanka herbaty”, natomiast proponując komuś pocieszenie w ciężkim momencie użyje zwrotu
„tea and sympathy”. Warto dodać, że w Irlandii uznawane są aż dwie przerwy na herbatę. Pierwsza z nich przypada o godzinie 11, natomiast druga – pomiędzy 15, a 17.
Herbata po irlandzku – przepis
Tradycyjna irlandzka herbata to mieszkanka składająca się z liści z Assamów, Cejlonu i Afryki. Warto dodać, że w celu wzmocnienia jej smaku i aromatu liście – jeszcze przed zaparzeniem – są dokładnie łamane. Następnie trzeba umieścić je w rozgrzanym czajniku (1 łyżeczka na filiżankę plus 1 dodatkowa porcja na cały czajnik) i zalać wrzącą wodą. Do tak zaparzonej herbaty należy podać mleko lub śmietankę, które nalewa się do filiżanki przed samym wywarem. Herbata po irlandzku podawana jest w towarzystwie słodkich wypieków, w tym głównie ciasteczek.
