Japoński ceremoniał picia herbaty – czyli chanoyu lub sadō, to uroczysta i podniosła japońska forma podawaniu i picia sproszkowanej zielonej herbaty – matcha. Jej celem jest stworzenie odpowiedniej atmosfery, w której wszyscy uczestnicy czują się akceptowani i życzliwie przyjęci, za progiem zostawiają codzienne kłopoty i różnice, które ich dzielą. Jest to sposób na odcięcie się od zabieganej rzeczywistości i związanych z tym napięć, czas na spokojne obejrzenie kilku pięknych przedmiotów czy obrazów oraz na spokojną rozmowę o sztuce i literaturze.
Ceremoniał parzenia herbaty może trwać od 15 minut do kilku godzin, w zależności od celu, liczby gości, ich zaangażowania, pory dnia czy pory roku. Krótkie ceremonie, podczas których każdy z gości delektuje się zaparzoną specjalnie dla niego w osobnej czarce herbatą, są nazywane usucha (herbata lekka). Podczas dłuższych spotkań jest podawana koicha (herbata mocna), zaparzona w jednej czarce i przekazywana z rąk do rąk przez kolejnych gości.
XVI-wieczny mistrz ceremonii herbacianej, Sen no Rikyu, zapytany o istotę sadō czyli „drogi herbaty” miał powiedzieć: „Zaparz czarkę doskonałej herbaty; przygotuj węgiel tak, by ogrzał wodę; ułóż kwiaty tak, jak rosną na polu; w lecie stwórz chłód, w zimie ciepło; zrób wszystko przed czasem; bądź przygotowany na deszcz; poświęć uwagę tym, którzy Ci towarzyszą.”
Tradycję wywodzącą się z nauczania i praktyki Sen no Rikyu do dziś kultywują jego potomkowie, należący do trzech rodów/szkół: Ura-senke, Omote-senke, Mushanokoji-senke. Dzięki ich nauczaniu, ceremoniał ten dotrwał do czasów obecnych.
