Krwawnik pospolity to roślina z rodziny astrowanych. Rośnie na terenie całej Polski, traktowany jako chwast – ma jednak wiele cennych właściwości wspierających funkcjonowanie organizmu.
Nazwa łacińska krwawnika – Archillea millefolium – została nadana mu na pamiątkę mitycznego Achillesa, który to okładał krwawiące rany właśnie zielem krwawnika. Krwawnik był bardzo popularny wśród Greków i Rzymian, uprawiany często przez benedyktynów i dominikanów. Niegdyś nazywano go „lekiem na wszystkie choroby”, obecnie wraca do łask.
Leczniczo wykorzystuje się części zielone rośliny – ulistnione wierzchołki pędów, oraz kwiaty w początkowym okresie kwitnienia. Pędy i kwiaty powinno ścinać się w pogodne dni. Ziele suszy się w przewiewnym miejscu, w temperaturze nie wyższej niż 35 stopni C. Po wysuszeniu susz należy rozdrobnić na sitach.
Krwawnik pospolity stosowany był często w medycynie ludowej, ułatwia gojenie ran, ma właściwości przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne, odkażające, rozkurczowe, moczopędne, i żółciopędne. Jako środek ściągający jest pomocny w nieżytach przewodu pokarmowego. Łagodzi stan zapalny i pomaga pozbyć się uciążliwego trądziku. Kąpiel z zielem krwawnika jest zbawienna dla kobiet cierpiących na zaburzenia funkcjonowania narządów rodnych.
Krwawnik zastosowanie
Krwawnik pospolity zawiera około 3% garbników, znajduje się w nim między innymi kwas askorbinowy, gorzki glikoalkaloid cyjanogenny (achilleina), kwas mrówkowy, kwas octowy, izowalerianowy, kapronowy i salicylowy, laktony seskwiterpenowe, śluzy, żywice, betonicyn oraz viburnt.
Krwawnik wspomaga trawienie. Składniki w nim zawarte stymulują produkcję żółci. Pobudzają wydzielanie soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego. Mają również działanie rozkurczowe, moczopędne i odkażające. Ziele krwawnika jest niezastąpione bólach brzucha, przy wzdęciach, odbijaniu, uczuciu „przelewania” w jelitach. Niweluje wrażenie „pełności w brzuchu”.
Ziele krwawnika stosuje się również przy przeziębieniach. Wyciąg z rośliny ma działanie wykrztuśne, napotne i przeciwgorączkowe. Ma właściwości przeciwalergiczne i obniża ciśnienie krwi – dzięki właściwościom moczopędnym. Wywar z kwiatów krwawnika stosuje się jako płukanki w schorzeniach jamy ustnej i gardła.
Krwawnik w ciąży
Ziele krwawnika jest bardzo przydatne dla kobiet. Dzięki właściwością bakteriostatycznym jest wykorzystywany w płynach do higieny intymnej. Reguluje menstruację. Kąpiel z dodatkiem wywaru z zioła pomaga kobietom w czasie problemów z funkcjonowaniem narządów rodnych
Należy pamiętać, że kobiety w ciąży nie powinny stosować naparu krwawnika wewnętrznie – zawiera tujon, który w nadmiarze działa toksycznie i powoduje bóle głowy.
Herbatka z krwawnika
Do wykonania naparu z krwawnika potrzebujemy dwie łyżki ziela lub trzy łyżki kwiatów. Susz zalewamy dwoma szklankami wrzącej wody. Odstawiamy na 20 min i przecedzamy. Napar należy pić trzy lub cztery razy dziennie po 200 ml.
Gorąca herbatka z krwawnika pomaga przy problemach z migreną, reguluje trawienie i menstruację oraz pomaga się zrelaksować.
Sok z krwawnika
Świeże ziele krwawnika z kwiatami lub same liście należy dokładnie umyć a następnie zmiksować. Papkę przeciskamy przez gazę lub drobne sitko. Sok przechowujemy w lodówce nie dłużej niż trzy dni. Należy go pić dwa do trzech razy dziennie pa 10 – 15 ml przed posiłkami.
Stosuje się go w kuracji oczyszczającej organizm, a także w przypadku krwawiących wrzodów żołądka, jelit oraz w anemii.
Maseczka oczyszczająca z krwawnika
Do maseczki z krwawnika stosuje się dwie łyżeczki suszonych kwiatów. Zalewamy je niewielką ilością wrzątku, tak, aby powstała papka. Po przestygnięciu nakładamy ją na umytą twarz. Trzymamy piętnaście minut i zmywamy ciepłą wodą jednocześnie masując skórę.
Przed zastosowaniem maseczki należy upewnić się, że nie wywoła u nas reakcji alergicznej, która objawia się zaczerwienieniem skóry i wysypką. Maseczki z krwawnika nie powinno stosować się przy skórze bardzo wrażliwej i skłonnej do podrażnień.
Ciekawostki
O dobroczynnym wpływie krwawnika w leczeniu hemoroidów wspominał już Hipokrates, Dioskurydes, zalecał go również dla cierpiących na chorobę wrzodową.
Pierwsze wzmianki drukowane na temat krwawnika pojawiły się w dziele z 1554 r., którego autorem był flamandzki botanik Carolus Clusius.
Łacińska nazwa rośliny (Achillea) pochodzi od imienia Achillesa, który uleczył nim ponoć Telefosa, którego uprzednio zranił włócznią.
Krwawnik pospolity jest jedną z roślin niesionych w pękach kwiatów do kościoła w święto Matki Boskiej Zielnej.
Uwaga!
Jak przy wszystkich ziołach, tak i przy krwawniku pospolitym należy zachować umiar i ostrożność w trakcie stosowania. Należy upewnić się, że nie jesteśmy uczuleni na jakikolwiek składnik rośliny, u osób uczulonych może wystąpić wysypka i zaczerwienienie skóry.
Nie zaleca się podawania krwawnika dzieciom poniżej 12. roku życia, kobietom w ciąży i karmiącym. Krwawnik nie może być spożywany w większej ilości ponieważ zawiera tujon, który ma działanie toksyczne, powodować bóle głowy i prowokuje nadwrażliwość na światło.