Co łączy herbatę i dziewice? Otóż, według legendy, tylko dziewice mogły zbierać listki herbaciane, z których później powstawała biała herbata – najdelikatniejsza z herbat.
W starożytnych Chinach herbata biała zarezerwowana była tylko dla rodów arystokratycznych. Jeden z chińskich cesarzy nazwał ją „apoteozą elegancji”. Powstaje ona tylko z młodych pączków i młodych listków, takich, które jeszcze nie zdążyły się rozwinąć. W dzisiejszych czasach to najdroższy, najrzadziej spotykany i cieszący się największym uznaniem koneserów gatunek herbaty.
Wedle starożytnego, chińskiego podania, biała herbata odkryta została przez cesarza Shennonga. Jak chce legenda, Imperator przechadzał się pewnego dnia po swych ogrodach. Zmęczony, przysiadł pod jednym z drzew i poprosił sługi o czarkę gorącej wody. Ci spełnili natychmiast jego życzenie. Nim jednak władca uniósł naczynie do ust silny wiatr zatrząsł koronami drzew, a do cesarskiej czarki niepostrzeżenie spadł jeden, zielony liść. Shennong posmakował naparu i wpadł w zachwyt. Natychmiast też zakazał jego spożywania poza pałacem. Od tej pory biała herbata na wieki stała się tajemnicą znaną jedynie władcom Chin i ich zaufanym dworzanom.
Ze względu na jej delikatność zbierały ją tylko kilkunastoletnie dziewice. Aby dziewczyny nie uszkodziły delikatnych pączków, ich ręce chroniły, codziennie zmieniane, jedwabne rękawiczki.
Czas parzenia białej herbaty waha się od 3-10 minut, w zależności od wielkości liścia. Temperatura wody użytej do zalania nie powinna przekraczać 85 stopni C.
